Symbolika karate

Shorin-Ryu

W białym kole skręcona skośnie pięść symbolizuje karate tradycyjne. W czerwonym kole (symbolizującym wschodzące słońce) widnieje złocistego koloru brama Shurei No Mun - symbol Okinawy. Niebieskie tło symbolizuje morze otaczające zewsząd wyspę Okinawę. Białe smugi symbolizują rozpowszechnianie się Okinawa Karate na cały świat.

Karate (Karatedo) jest sztuką walki z Okinawy, podstawą której są określone kata i ich interpretacja nauczane "ręka w rękę". Karate powstało na Okinawie - największej wyspie Archipelagu Ryukyu i jest tworem wielowiekowej kultury Okinawańczyków. Okinawa Shorin-Ryu Karate jest najstarszym (pierwszym) stylem karate, o którym się mówi "Honto No Te Wa Shuri-Te Dake Da" /"Jedynym prawdziwym TE jest tylko Shuri-Te"/. Jego założycielem był Sokon "Bushi" Matsumura - szef ochrony królów Ryukyu. Swój styl mistrz Matsumura nazwał Shuri Te. Najsłynniejszym uczniem Matsumury był Anko Itosu, modernizator karate, który ostatecznie ukształtował styl.

Oshukai

Symbolem naszej organizacji jest stylizowany znak "O-SHU-KAI". Został utworzony z połączenia trzech liter w jeden symbol graficzny. O-SHU-KAI oznacza stowarzyszenie królewskich ćwiczeń. (O) - KRÓL, (SHU) - ĆWICZENIE i (KAI) - STOWARZYSZENIE. Bardzo ważna jest pierwsza litera która określa króla Okinawy mieszkającego na zamku w Shuri, gdzie powstało Shuri Te (Okinawa Shorin-Ryu).

O - ma wiele znaczeń, jak "król", "unikalny", "lepszy" albo "najlepszy". Przypisuje mu się też znaczenie rozwoju zwyczajnego talentu i najlepszą postawę umysłu tzn. myślenia. Postawę i działanie w kierunku ulepszenia siebie! Mieć dobre myśli, dobrą świadomość, najlepsze zrozumienie, najlepszy umysł, najlepszy charakter, najlepszą świadomość. Należy więc poszukiwać każdego dnia sposobu na podniesienie swojego poziomu duchowego, przyjmując w ten sposób postawę prowadzącą do przezwyciężenia samego siebie.

SHU - zawiera pojęcie pracy "ćwiczeń technicznych" ale również wprowadzenia dyscypliny wewnętrznej, wykonywania wysiłku skierowanego na ciągłą walkę z samym sobą co w końcu doprowadzi do pełnej samokontroli. Liczne są przykłady, które można by było przytoczyć np. zmęczenie, które występuje po wysiłku fizycznym albo psychicznym. Pokonanie tego rodzaju trudności można traktować jako ćwiczenie walki prowadzącej do samorealizacji. Nie należy zapominać, jak ważne jest aby ten rodzaj pracy wewnętrznej wykonywać razem z partnerem. Wspólne działanie powoduje otworzenie się na siebie i w tym czasie na innych. Indywidualizm może niektórym przynieść rozwój, ale z drugiej strony powoduje on wzrastanie dumy, która wcześniej czy później obróci się przeciwko nam. Jeżeli nasze cele i sposób ich osiągnięcia będą pozytywne, jeżeli się skoncentrujemy na celu aby go osiągnąć i jeżeli nadamy swoim działaniom pełną determinację - osiągniemy zamierzony rezultat. Dlatego jest tak ważne dokonanie dobrego wyboru - znalezienia dobrej drogi - naszej drogi. Ta walka prowadzona z samym sobą nie jest pracą łatwą ale prowadząc przez przezwyciężenie trudności zewnętrznych dnia codziennego prowadzi do pokonania własnego Ego.

KAI - ten termin oznacza ducha grupy, organizacji. Najpierw jesteśmy powołani do wzajemnego poznawania się, później do utrzymania związków a następnie do wymiany na wszystkich płaszczyznach (narodowych, międzynarodowych). Jest to cel zbliżenia się jednych do drugich, nauki lepszego poznania - aby w końcu rozszerzać przyjaźń pomiędzy wszystkimi.

Kobudo

18 złocistych płatków chryzantemy symbolizuje pomyślność. W środku na złocistym tle widnieje czarny trójramienny krzyż będący herbem okinawskiej królewskiej dynastii Sho. Krzyż symbolizuje połączenie trzech królestw: Hokuzan, Chuzan i Nanazan w jedno.

Kobudo jest sztuką walki bronią z Okinawy, podstawą której są określone kata i ich interpretacja nauczane "ręka w rękę". Kobudo powstało na Okinawie wiele wieków temu i tylko rdzenni Okinawańczycy są w stanie go prawidłowo nauczać. Okinawa Kobudo to styl walki bronią rodziny Matayoshi. Założycielem był Shinchin Matayoshi. Kolejni przedstawiciele tej rodziny: Shingi, Shintoku i Shinko ostatecznie ukształtowali ten styl. Znaczącym liderem stylu był syn mistrza Shinko Matayoshi - Shinpo Matayoshi, który rozpropagował Okinawa Kobudo na cały świat.

Mistrz Shinpo Matayoshi w 1970 roku założył na Okinawie Federację Ryukyu Kobudo, która dwa lata później zmieniła nazwę na Federację Okinawa Kobudo. Shinpo Matayoshi zmarł 7 września 1997 roku zamykając swoją śmiercią sukcesję rodziny Matayoshi w kobudo. Obecnie najsłynniejszym uczniem Shinpo Matayoshi uczącym Okinawa Kobudo jest mistrz - Kenyu Chinen, który był Jego osobistym uczniem przez 35 lat i o którym mistrz Matayoshi mówił "mój student numer 1", a który wprowadził do kobudo wiele modyfikacji w metodyce nauczania zaakceptowanych przez mistrza Matayoshi. W 1993 roku mistrz Kenyu Chinen założył Światową Federację Oshukai Tradycyjnego Okinawa Kobudo, która jest obecnie największą organizacją kontynuującą przekaz rodziny Matayoshi.

Prowadzący kobudo w Polsce sensei Aleksander Staniszew jest uczniem mistrza Kenyu Chinena. Organizacją reprezentującą w Polsce Okinawa Kobudo jest Polska Unia Shorin-Ryu Karate Kobudo. Kobudo zostało wprowadzone do Polski przez sensei Aleksandra Staniszewa w 1981 roku. Główne bronie, których używa się w Okinawa Kobudo to: Bo, Sai, Tonkuwa, Nunchaku, Jo, Sansetsukon, Eku, Kama, Nunti, Kue, Timbe, Suruchin, Tetcho oraz Tekko.